terug

Eigen benen

Eigen benen

Hè hè, hier is weer internet, dus ik kan gewoon heet van de naald even iets schrijven en hoef het niet eerst op te slaan en eindeloos te overdenken voor ik het publiceer. Tom en Jonas slapen in het kamertje bij Edith boven en ik zit in de tuin met de muggen om me heen naast onze lieve Molly.
Ze is nog kaal en vies van binnen en stinkt een klein beetje naar schimmel maar dat duurt vast niet lang. Onze spullen staan nog overal verspreid en er is nog veel werk te doen, maar dat komt wel. Het is warm en het gaat ontiegelijk onweren zometeen denk ik. Vanavond gaan we nog even eten bij Tom Donnelly en zijn gezin in hun huis met zwembad, schaatsbaan, tennispark en trampoline en dan morgen Molly Opknap Dag.

Ik vind het knap van Jonas hoe hij zich door ons overal mee naar toe laat nemen zonder gedoe en ook steeds beter snapt hoe het zit. Vanochtend hebben we overal afscheid van genomen in The Cottage: dag bed, dankjewel voor het slapen. Dag deur, dag tafel, dag steigertje, dag boot, dag meer.
Gaan we nu naar huis? vraagt hij.
wat is huis, jonas? vraag ik hem. is bij aunt Edie ons huis?
nee, zegt Jonas.
Is Molly ons huis?
Ja, Molly wel. En Nederland, bij opa en oma en school.
Dat duurt nog even lieverd, zeg ik. Maar we gaan nu wel al snel weer in Molly wonen. Vind je dat leuk?
Ja hoor, zegt Jonas. Mama jij bent oma schildpad. En ik…

En nu ligt hij alweer boven met papa. Hallo bed, hallo auntedie, hello ladies van de bridgeclub. En hee, de autootjes die hier nog lagen!

Ja grappig, ik voel me wel opgelucht. Alles weer een beetje bijgelezen op internet. Hallo Nederland! En fijn om op eigen grond te zijn, een auto en een camper (ze lijkt opeens ook wel weer heel klein!) in een tuin bij een schuur… Maar het zijn onze eigen benen!