Het is nog veel meer vakantie dan ik me had voorgesteld! Er ligt een meer voor de deur en zand in het bed, de dagen zijn vol ijsjes en visnetjes. Op dag twee we wonen in Molly in het bos, in een mooi vakantiepark aan een rivier, een meer en een moeras. We barbecuen en we zwemmen en we zitten ‘s avonds bij het vuur. En ik werk een beetje, dat kan ook.

Maar nu, op dag drie, gaan we weer verder, pakken we al met wat meer routine in ‘s ochtends vroeg en gaan rijden. Nu ik dit schrijf zitten we in de auto. Jonas slaapt en de weg is vrij, de weg is open en mateloos van ons, hoera, pipo gevoel, pippi gevoel… We’re on the road again. Dat allemaal.

We rijden door Driftwood park, door Deep River, North Bay, richting Noord West, op weg naar Lake Superior. Blauwe lucht, 26 graden.

Zó blog je een reisverslag annet, en niet door de hele tijd alleen maar over je gevoelens te zeuren.

De afgelopen dagen in Park Bonnechere was er geen internet. Dat zullen we de komende dagen ook wel niet hebben, en ook geen electriciteit, dus het is een kwestie van even mail ophalen en dingen versturen als we de kans hebben en zometeen duiken we de woestenij van onbereikbaarheid weer in. Fijn, ook wel.

Tom fluit zachtjes, k.d. lang zingt op de ipod. Een groot bord langs de weg roept: Jesus saves! Voor ons strekt de weg zich uit in de zon.