terug

Bloeddruk

Bloeddruk

‘Look how wonderful!’  zei Tom, terwijl we met volgeladen winkelwagen uit de Shoppers Drugmarkt rijden. Niet wachten bij de kassa, rustig op de parkeerplaats, niemand die middenin het gangpad staat… It’s a great country.

Tom beweert dat het very Dutch is om midden op een drukke plek  waar iedereen langs moet (trappen, gangpaden, treinen, winkelderuren) rustig te gaan staan praten en het niet door te hebben dat iedereen zich langs je heen moet wurmen.

Het zou kunnen, soms merk ik dat ik het ook doe. Maar in deze winkels kan ik gaan staan waar ik wil en val niemand lastig. Er zijn misschien vijf klanten en wel dertig gangpaden. Tien keer het Kruidvat, zo’n winkel. We hebben van alles gekocht, babyzonnebrand en babymuggenspul. En je kunt er je bloeddruk laten meten in een soort fotohokje. Tom heeft dat gedaan en de zijne is inderdaad veel te hoog.

Dat dachten we al. Hij dacht het zelf al een hele tijd, maar de Nederlandse dokter zei dat het niet te hoog was, of niet voor Nederlandse maatstaven. Ook daar zit kennelijk een verschil tussen. En ze wilde hem er geen medicijnen voor geven. Ook very Dutch, by the way.

Maar sinds we hier zijn is Tom veel boos. Meteen van nul tot 150, als een glas valt, als iemand in de weg staat, als Jonas lastig is. En zo ken ik hem niet. Nou is er ook wel aardig wat gedoe geweest, de laatste dagen, van internet dat het niet doet, een Fedex-pakket (met mijn tekenpapier en mijn zwangerschapsboek!!!) dat onvindbaar is, veel logistiek gelazer met geleende auto’s en samen één rijbewijs en alles is hier zo ver uit elkaar…  Maar ik ben altijd degene die boos en gestresst wordt en wasmanden in elkaar trapt, niet Tom. Tom is the soul of equinimity.

Maar nu effe niet. En ik hoop maar wel dat het de bloeddruk is en nu met zijn oude medicijnen wat minder wordt, want het raakt mij nogal. Ik word er een beetje bibberig van, ga me zorgen maken en raak ook gestresst. Maar ik heb nog geen wasmanden in elkaar geschopt hier, een beetje praten en een wandeling maken helpt ook. De rivier is prachtig. Het weer is prachtig, warm, winderig, wolkerig.

En ik heb al een beetje gewerkt, nog zonder lichtbak en zonder scanner. Maar dat komt allemaal wel. Jonas is al twee keer erg bloederig gevallen (lip kapot en snee in zijn vinger) maar wij ouders zijn er meer van onder de indruk dan hij. Hij huilt even heel hard en loopt dan gewoon weer door. Hij is een bikkel. Hij is al bevriend met Mieke de enorme zwarte hond, en met iedereen die hij maar tegenkomt. Jonas is de meest relaxte van ons drieen. Hij is gewoon waar hij is.

Wij komen er ook wel..

PS Ik begrijp dat de vliegtuigen in Europa nu pas een beetje gaan wegvliegen. Stel je voor dat we tot nu toe in Frankfurt hadden moeten bivakkeren.. Over stress gesproken.. oef..

PPS We hebben waarschijnlijk gauw internet hier en kunnen gewoon op onze oude emailadressen mail krijgen. Maar commentaar hier is ook leuk.

PPPS Hee Jenny, goeie verhuizing morgen!!

4 thoughts on “Bloeddruk

  1. Hi Annet and Tom,

    Did our letter reach you in time? We’re just back from Poland, but had to return by train due to the ashes. A nice way to get aquainted to a country you been in for five days on your way back. The niciest of people!

    greetz,

    Renze en Paola

  2. Hoi Annet!

    Ik ben vandaag naar school geweest. De moeder van Rutger is overleden. En Anouk is jarig.

    Dag en groetjes aan Jonas.

    knuffeltje van Pieter

  3. Hoi lieverds!

    Zou leuk zijn om gewoon te bellen of mailen. Maar dit is ook fijn. Wij hebben een rare/nare week: een moeder van school is overleden, maar volgende week trouwt Pieters juf en zijn vriendinnetje is vandaag jarig. Het is net het leven….
    Tom, take care of yourself and your health! Do not make us worry about you. And say hello to aunt Edith from us!

    All the best and hope to mail/hear fron you soon!

    Gert&Mirjam

Comments are closed.