terug

Zo'n dag

Zo’n dag

‘Can I join you?’ Vraag ik zachtjes.

Tom en Jonas liggen in elkaar gekruld op het bed, het laatste stukje van hun middagslaapje te hebben. Dat betekent dat het mijn tijd is om vrij te zijn, iedere dag tussen 1 en 3. Nog even twee uurtjes hard te tekenen of lekker pauze te houden op de veranda met een boek.

Maar vandaag lukt niks, niks, niks.

Ik kruip achter Tom, zweterig in zijn Tshirt en verstop mijn hoofd.

‘How is your work going?’

‘Niks niks niks is going…’ zeg ik. Ik kan het niet meer. De een na laatste serie pagina’s zijn klaar en ik moet me opmaken voor de allerlaatste. Maar ik zit en staar en zit en staar en niks beweegt. Ik word er doodmoe van.

‘Why don’t you do your blog then?’

Kan ik ook niet. Kan niet schrijven, ben al drie keer begonnen en het lijkt wel wat in mijn hoofd maar al typende verzandt het in bla bla en oninteressant. Ik kan niet schrijven en niet meer tekenen en ik las net een boek van iemand die veel beter schrijft en beter tekent dan ik en gisteren stond de hele boekwinkel vol met allemaal irritant briljante boeken. Waarom dacht ik  eigenlijk dat het niet zo was, nu zie ik het, ik kan maar beter ophouden.

Tom snurkt. Ik aai zo’n beetje langs zijn harige arm en voel Jonas’ zachte armpje daar achter. Mijn lieve mannen. Maar daar voel ik ook al niks bij, vandaag. Rusteloos. Geirriteerd. En zij helpen me ook al niet!

‘Do you want to  go for a canoe ride?’ Vraagt Tom, z’n ogen gaan weer langzaam open.

Neehee. Niks wil ik, ook geen gezonde activiteit. Alleen, misschien…

‘Laten we heel veel M&M’s gaan kopen en ze allemaal achter elkaar op gaan eten, please?’ Fluister ik. Jonas slaapt gelukkig nog, anders zaten we daar aan vast.

‘You don’t want that. It’s part of it liefje, you know it is.’

Ja, dat weet ik ook wel. Zo’n dag moet dan even om en daarna misschien nog wel zo eentje en dan kom ik langzaam wel weer op gang.

‘Why don’t you blog about this?’

Natuurlijk niet. Wie wil dat nou lezen? Dat vervelende vermoeiende gelazer? Wat een stom plan. Stomme mannen. Slaapkoppen. Veel te warm in dat bed. Zweetlakens. Ze sukkelen weer in slaap. Ik ben veel te wakker. Rusteloos, boos. Okee dan!

Ik spring uit bed. Ik schrijf dit op. Daar dan!

Zo’n dag.

 

 

5 thoughts on “Zo’n dag

  1. Ik had zondag zo’n dag en vandaag is er weer eentje op komst, gegarandeerd. Dank je Tom voor de suggestie en dank je Annet voor het tóch opschrijven. Veel beter dan een zak M&M’s…. en weet dat je niet de enige bent (dat weet ik nu namelijk ook).
    -x-

  2. In zo’n bui zo’n stukje schrijven is al redelijk geniaal, lieve Annet Schaap!

    Zelf kom ik in voorkomende gevallen niet verder dan het op de bank gaan zitten, met de gordijnen dicht en wachten tot het over gaat. Mét M&M’s en oeverloos Net 5, waarvan de tune na verloop van tijd ook heel erg irritant wordt.
    Van de regen in de drup, heet dat geloof ik.

    Maar…. is jouw bui al weer over?

Comments are closed.