Tom zei: ‘Kom mee naar de sterren kijken, buiten.’
‘Ja maar ik ben op mijn sokken, ja maar het is koud, ja maar ik moet iets aan!’
‘Nee niet hier op het terras, daar is het nog te licht, kom.’
‘Ik ga vast vallen, ik zie hier niks!’
‘Dat is juist de bedoeling.’
‘Ja maar als Jonas huilt…’
‘Dan horen we hem daar ook wel. Kom.’
‘Helemaal naar het steigertje?’
‘Helemaal naar het steigertje.’
‘Ooh het is wel romantisch. Maar ik ben op sokken, ik kan wel op van alles trappen, ik kan wel in het water vallen, ik.. Wauw.’
Een enorme hemel. Veel groter dan thuis. Zoveel sterren. Zo helder dat ze zich spiegelen in het meer. Geen maan. Wat ik denk dat een vuurtoren is, of misschien een lichtmast, is Venus, vlak boven de horizon. De Grote en de Kleine Beer, Cassiopeia, de Noordster. En een miljoen meer. Uitspansel, Universum, Firmament.
En wij hier beneden. Canada is groot, maar het heelal is nog veel groter.
Erg onder de indruk. Vergeten te zoenen.
Lieve Annet, Tom en Jonas,
Na ruim een week Engeland (prachtige kerken; mooie orgels en ontroerende koorzang!) haal ik mijn achterstand in. Wat een aandoenlijke berichten en wat een mooie plaatjes. Ik geniet en leef met jullie mee. Vooral dat gevoel van heen-en-weer geslingerd worden en toch weer “thuis” komen kan ik me goed indenken. Ik hoop dat jullie rijdend huis t.z.t. een echt “home” wordt en dat jullie het daarin met elkaar goed gaan hebben. Voor alle drie een knuffel,Truidie.
Last year in Sweden I woke up at night with a full blatter. I zipped open my tent and was amazed by the pearly white string of stars of the milky way. Even there they had lights on, I can imaging the gush you must have had at that dark lake. I would have forgotten to kiss Thomas either. Love, Renze.
Just want to say what a great blog you got here!
I’ve been around for quite a lot of time, but finally decided to show my appreciation of your work!
Thumbs up, and keep it going!
Cheers
Christian, iwspo.net
Lieve Annet,Tom en Jonas. zondagmiddag en tijd om aan jullie eens wat te laten horen. Van Truidie weet je al dat we een fijne week in Engeland doorbrachten. Ik lees met genoegen steeds je blog. Een lieve lust. Ik zie het voor me. En wat te zeggen van al die gevoelens die je bespringen daar in het verre, grote Canada?? Ja, die sterren, dat is werkelijk on-voor-stel-baar! Heeft Jonas het naar zijn zin? Ben vreselijk benieuwd hoe dat straks allemaal zal zijn, in die ‘sleur-hut’. Wat een prachtige plaatjes heb je doorgestuurd!! Ik heb alles opgeslagen.
Ik blijf jullie volgen! Niet vergeten te zoenen! Liefs van Lies