Het is altijd al lastig om vanaf een klein strookje gekleurd papier te bepalen wat de kleur van een muur moet worden, van een hele kamer, welke kleuren gaan werken met die van het tapijt, de plafonds, de gordijnen enzovoort. Ik herinner me vooral veel tijden met Sylvia en Saga van eindeloos strookjes naast andere strookjes houden en ingespannen een hele muur in die kleur proberen te zien.. en van hele emmers latex met andere emmers mengen, opdat de mooiste en de beste kleur er maar uit mag komen. Of na twee dagen toch besluiten alles opnieuw te doen.. Want het luistert nauw.

Voor sommige mensen luistert het nauw.

De camper staat buiten. Tom heeft hem gisteravond hierheen gereden. Jonas was al in slaap, maar werd wakker en in onze pyama’s zijn we gaan kijken. Het ziet er erg goed uit.. alleen.. ik had gedacht dat het schilderwerk al bijna klaar zou zijn, maar het is nog niet op de helft. En zijn die kleuren we goed? Het lijkt te groen.. het is te groen.. hoe moet dat nou, moet het nou over?

Morgen even kijken, zegt Tom, bij daglicht.

Als ik ga kijken ‘s ochtends om half 8 ben ik al heet en boos. Het is nu al zo warm en benauwd en alles is verkeerd. Ik blaf de hond weg die achter me aan komt snuffelen. En wat een lelijk ding is die camper toch. Moeten we daar echt in.. En wanneer GAAN we nou eens.. En ja, het is te groen. Het is gewoon veel te groen en ik wou geen groen, ik wou blauw. Dat is koeler Groen is te geel en geel is te warm. Ik wou het al de hele tijd, maar Tom zei.. en dus is het zijn schuld. Dan moet het maar over. Maar het kan niet over het wordt vandaag de heetste dag van de week.. En moeten we dan nieuwe verf kopen en het kost allemaal al zoveel. En wat maakt het nou uit, een beetje groener of blauwer, stel je toch niet zo aan. Ja dat maakt WEL uit, IK WIL GEEN GROEN. En BLIJF van die verf af, Jonas!!

Axe Murder Wheather noemen ze dit hier . Dagen die zo warm zijn dat mensen sneller geneigd zijn hun medemensen met een bijl te vermoorden. Gisteren heb ik 40 graden gezien op de autothermometer. En we ademen water. Vandaag wordt het warmer.

We drinken ijskoffie.We blijven rustig. We gaan naar de verfwinkel met een boek dat wel de goeie kleur heeft. Denk ik, hoop ik. Kunnen jullie dit maken van het groen wat we al gekocht hebben? Gelukkig denkt het meisje van wel. We gaan optimistisch broodjes kopen voor de werkploeg die vandaag komt schilderen.. als ze willen komen met dit weer.. Er is airconditioning in de camper, dus misschien wel. Broodjes en watermeloenen en heel veel te drinken. We halen de verf op en het is blauwer, grijzer, koeler.. beter hoop ik. Denk ik. Ik ga vast broodjes smeren.

En dan rijdt Tom een boomtak dwars door de airconditioner op het dak. Hij komt het me vertellen en moet bijna huilen. Ik weet niet of we dit allemaal wel door moeten zetten.. This is supposed to be fun.. I’m NOT having any fun, liefje!

Arme Tom. Die camper is zo groot.. en hij moet er mee rijden. En dat is hartstikke eng, ik kan het aan hem zien. Geen wonder dat er wat gebeurt, zeg ik. Je moet nog zo wennen aan hoe groot en breed we zijn, en dan ook nog aan hoe hoog.. Natuurlijk gaan we toch wel. Natuurlijk komt het goed. Natuurlijk wordt het vast ook echt leuk. Denk ik. Hoop ik.

Gelukkig komt er dan een auto met Derrick en Lynn en Kader en Perousha. En emmers en kwasten en dekzeilen. En de mannen klimmen op het dak en schroeven de airconditioner los en brengen hem naar een airconditioningrepairshop. En Lynn en ik smeren broodjes en snijden watermeloen en passen op Jonas. En we werken allemaal de hele dag heel hard en nu is de camper voor driekwart geschilderd. Morgen het laatste kwart. De kleur is behoorlijk blauw en behoorlijk goed.. En vannacht komt er onweer, denk ik.

Hoop ik.