We hebben ‘m, we hebben ‘m terug!
Onze thuis zorgvuldig ingepakte doos-met-alles-er-in. Tom’s lievelingsboeken, mijn papier- en verfvoorraad voor een jaar, Rupsje Nooitgenoeg, EN mijn onvervangbare zwangerschapsdagboek.
Hij werd nu al weken vastgehouden bij Customs, op verdenking van verdachte inhoud. Dat krijg je als een linkshandige Canadees een nederlands formulier invult, een dove tante informatie door moet geven en een gestresste mama het trackingnummer thuis laat liggen.. Veel boze telefoontjes en emails en briefjes met nummers.
We moesten er uiteindelijk toch maar zelf heen. En alles is zo ver.. Dezelfde stad, maar wel anderhalf uur rijden verderop. We krijgen zo al een beetje oefening in onderweg zijn. In een hele mooie veel te dure gehuurde auto, met Jonas in zijn eigen stoel (de Caddilac onder de babychairs, zei de mevrouw in de Wallmart). Veel drive-thru’s, voor koffie, eten, voor de pinautomaat. Ooit zag ik er een voor een griepprik (Flu-shot-driver-thru) (eerlijk waar!) Veel groen land met grote boerderijen. Namen als Whispering Winds en Dryer Acres. Veel ruimte, zoveel ruimte. En om om de zoveel kilometer rijzen de grote betonnen Malls op, waar iedereen heen rijdt voor z’n boodschapjes. Ze zijn allemaal hetzelfde, zoals in Nederland de winkelstraten allemaal eender zijn, (van Roden tot Valkenburg: de Zeeman, het Kruidvat, de Hema). Hier heb je de supermarkt Loblaws, Tim Horton’s voor koffie, Chapters voor boeken (mmm! HEEL veel boeken!) Wallmart (voor alles) en Costco (voor alles in Hele Grote Hoeveelheden). In het centrum van Ottawa zijn wel winkeltjes, maar hier op het platteland alleen de reuzen-malls voor reuzen-boodschappen. Het maakt het land er niet mooier op.
Maar we hadden ons voorgenomen om niet meer gestresst te raken- in ieder geval niet meer allebei tegelijk. Als het lang zou duren dan moest dat maar. En als we nog meer zouden moeten betalen dan de 300 euro die het al gekost had om de doos in Canada te krijgen.. alla..En de Tim Hortonkoffie was heerlijk en Jonas speelde heel lief in zijn nieuwe caddilac..
En toen ging alles van een leien dakje. Kennelijk hadden we toch niet het uiterlijk van gevaarlijke smokkelaars. En Jonas liep verschrikkelijk schattig te zijn.. naar iedereen te lachen.. Tom hoefde zelfs zijn identiteitsbewijs niet meer uit de auto te halen. Nee hoor, is goed zo. Kost niks hoor, pak aan.
En Jonas kreeg nog een plaatje van een drugshond..
Gefeliciteerd! Leve de FEDEX!!!! En de CADILLACS!!!!!!
Fredrike.
Great story. Fab drawing of the sleurhut in an empty Canada.
Renze & Paola
Fijn om zo met jullie te kunnen meeleven. Een heerlijk dat je spullen er zijn.
Ach, ach, dat leven in Canada gaat voor jullie wel langs lange en moeilijke wegen!
Maar denk aan die Suidafrikaner. Hij zei: Alles sal reg kom.
Zie daar: een drive tru (throug?), een oase in deze eindeloze woestenij: We can relax now!
Drink een Tom Horton en geef jullie engeltje ook iets lekkes. Want ALLES SAL REG KOM.
Maar vergeet niet om de geldkraan dicht te doen . .
Kusjes voor jullie drieën.
En doe mijn hartelijke groeten aab Aunt Edth. Vertel haar maar van Tante, Annet
Lieve Annet, Tom en Jonas,
Wat een opluchting! Vast heel belangrijk voor de bloeddruk van Tom. Ik heb een paar dagen geleden een behoorlijke ingreep door de tandarts overleefd. Een beetje gezwollen en een beetje verkleurd is mijn rechterwang nog wel, maar het had allemaal heftiger kunnen zijn.
Ik geniet van de verhalen, Annet! Dat van die vreselijk grote winkels langs de wegen, herinner ik me ook nog wel.
Knuffel voor jullie, Truidie.
Met aandacht lees ik je boeiende verhalen, Annet. Zou bijna zeggen: het is alsof ik erbij ben. Maar wat een geluk dat je doos weer terecht is! Met zulke kostbaarheden. Het is geen wonder dat pappa en mamma wat gestresst zijn. Alleen Jonas, de duif, bewaart zijn vrede. Maar geloof me, geef jezelf wat tijd, alles komt wel op z’n pootjes terecht. Ook de bloeddruk. Hier is het ook prachtig weer. Ik hoop dat dit even zo blijft. Morgen over een week gaan Truidie en ik een week naar Engeland: koor- en muziekreisje. O.a. naar Exeter. Ik verheug me erop en hoop hartelijk dat er niet weer een vulcaan uitbarst, want we moeten vliegen. Ja, dat heeft toch wel een heel grote invloed. Jullie mogen zeker van groot geluk spreken dat je daar nét geen last van had, op weg naar Canada. Dat grote, grote land. We horen het wel als jullie e-mailadres weer functioneert? Dag, veel liefs, Lies
Lieve TAJ,
Wat gezellig om van jullie te horen! Wen maar rustig, de ziel komt te paard, grappig dat je dat ook schreef, de zin van Harry Mulisch in het stenen bruistablet die het meeste indruk op me heeft gemaakt, en wat ik ook altijd voel als ik gevlogen heb. Kom maar rustig aan. Jullie hebben alle tijd om rustig aan te komen.
Wat jammer dat ik gister niet vertrokken ben naar Washington. Het zou erg leuk zijn geweest jullie te zien. De boom staat nu vol in bloei. Ik ga m op de foto zetten. Vandaag heb ik eerst op de bank buiten naar de boom gekeken, en ben toen lekker in slaap gevallen. t Is even wennen, zo buiten zonder de geluiden van jullie. Ik heb het theekastje helemaal opgeknapt, het staat te glimmen in de kamer, ik zal er ook een foto van maken.
Wat fijn dat je al je spullen hebt! K Ben superbenieuwd hoe het zwangerschapsboek wordt.
Vergeet niet te genieten! LIEFS aan de buren van de buurvrouw, x Christien
I feel I should say, I love this blog. Could let me know how I can keeping up to date with it? I feel I should let you know I discovered your website through Bing.